Vries, Tine de
Tine de Vries, hurdrydster 12-02-1931 Kortezwaag - † 1-7-2014 Olderberkoop
Tine de Vries werd op 12 februari 1931 aan de Hegedyk in Kortezwaag geboren. Zestien jaar later, op 6 februari 1947, werd Tine in Oldeboorn Fries Meisjeskampioene. Daar bleef het niet bij want op 29 januari 1954 werd ze in Huizum kampioen van Friesland bij de vrouwen.
Een jaar later, op 26 februari 1955, werd ze in Leeuwarden zelfs kampioene van Nederland. Andere topprestaties naast de vele eerste prijzen waren in 1956 de derde plaats op het kampioenschap van Friesland en de tweede plaats op het kampioenschap van Nederland in 1954. Ze kreeg al snel de bijnaam; ,,de straaljager uit Kortezwaag''
Naast schaatser was Tine ook een verdienstelijk atlete en korfbalster bij het Kortezwaagster ODK en het Berkoper Lintjo.
De lijst van gewonnen prijzen
1947
Oldeboorn, 6 febr. Meisjeskampioene f35,- Bondsmedaille
Elsloo , 7 febr.15-16 jr. 1e pr. f15,-
1948
Gorredijk, 22 febr. 3e pr. f40,-
Tijnje, B-rijders 24 febr. 1e pr. f60,-
Gorredijk, 26 febr. Kampioenschap van Friesland 5e pr. f15,-
1950
Sneek, 30 jan. 2e pr.
Sint Jacoba Parochi, 31 jan. 3e pr. f40,-
Jubbega, 19 dec. 2e pr. f30,-
Drachten, 20 dec. 4e pr. f15,-
Tijnje, 21 dec. 1e pr. f60,-
Sint Nicolaasga, 22 dec. 1e pr. f50,-
Eelde, 26 dec. 2e pr. f40,-
1951
Stiens, 1jan, Kampioenschap van Friesland 4e pr. f20,- en medaille
Wieringen, 3 jan. 1e prijs f47,50
1952
Akkrum, 2 dec. Gedeeld 1e/2e pr. f30,- (wegens invallende duisternis)
1953
Tijnje, 7 jan. 1e pr. f70,-
Oldeboorn, 8jan. 2e pr. f60,-
Heerenveen, 8 jan. 2e pr. f60,-
Ureterp 11 jan. 3e pr. f15,-
Spannenburg, 14 jan. 1e pr.f52,50
Genemuiden, 15 jan. 1e pr. f80,-
1954
Kortezwaag, 7 jan. 1e pr. f80,-
Tolbert, 8 jan. 1e pr. f80,-
Lippenhuizen, 26 jan. 1e pr. f80,-
Spannenburg, 27 jan. 1e pr. f80,- en een Lauwerskrans voor de snelste rit.
Huizum, 29 jan. Kampioene van Friesland f80,- bondsmedaille
Appingendam, 30 jan. 2e pr. f50,- en een zilveren lepeltje Kampioenschap van Nederland.
Gorredijk, 1 febr. 1e pr. f50,- en medaille voor snelste rit
Surhuisterveen, 3 febr. 1e pr. f50,-
Warga, 4 febr. 1e pr. f60,- en zilveren medaille voor de snelste rit.
Leeuwarden, 4 febr. 3e pr. f25,-
Oosterwolde, 7 febr. 1e pr. f50,-
Giethoorn, 7 febr. 1e pr. f100,-
Genemuiden, 8 febr. 1e pr. f50,-
Nieuwehorne, 9 febr. 1e pr. f80,- en beker voor snelste rit
Uithuizen, 18 febr. 1e pr. f100,- en een zilveren schaats.
Stadskanaal, 20 febr. 1e pr. f100,-
Giethoorn, 21 febr. 1e pr. f60,-
Leeuwarden, 20 nov. Zilveren schaats.
1955
Drachten, 7 jan. 1e pr. f75,- medaille
Kortezwaag, 9 jan. 1e pr. f80,-
Spannenburg, 9 jan 1e pr. f60,- en lauwertak voor de snelste tijden.
Veenoord, 10 jan. 2e pr. f40,-
St. Nicolaasga 13 jan. 1e pr. f75,-
Leeuwarden, 14 jan. 1e pr. Gouden schaats
St. Jacobi Parochie 16 jan. 1e pr. f75,-
Scheemda, 19 jan. 1e pr. f100,-
Oudehorne, 21 jan. 1e pr. f80,-
Veelerveen, 25 jan. 1e pr. f50,-
Jubbega, 26 jan. 1e pr. f80,-
Ijsselmeer, 27 jan. f100,- Kampioen West Friesland.
Vries, 21 feb. 1e pr. f80,-
Eelde, 22 feb. 1e pr. f100,-
Leeuwarden, 26 febr. Kampioene van Nederland
1956
Follega, 1 febr. 2e pr. f60,-
Kortezwaag, 2 febr. b-rijderij 1e pr. f40,-
Leeuwarden 4 febr. 3e pr. Gouden schaats
Franeker, 5 febr. 3e pr.schaal van Makkumer aardewerk en medaille Kampioenschap van Friesland.
Rottevalle, 6 febr. 1e pr. f80,-
Hemelen, 7 febr. 1e pr. f75,-
Wolvega, 9 febr. 3e pr. f30,-
Veenoord, 10 febr. 4e pr. een reisnecessaire Kampioenschap van Nederland.
Nijehorne, 17 febr. 1e pr. f90,-
Scheemda, 22 febr. 3e pr. f25,-
Stavoren, 22 febr. 3e pr. f25,-
Termunten, 26 febr. 1e pr. f100,-
Dokkum, 26 febr. 2e pr. 5 dagen naar Parijs
Heerenveen, 28 dec. 4e pr. f15,-
Kortezwaag, 28 dec. 3e pr. f15,-
1959
Spannenburg,18 jan. 3e pr. f25,-
Wijckel, 10 febr. 2e pr. f60,-
Wolvega, 11 febr. 4e pr. f20,-
1960
Oudehorne, 3e pr. f15,-
1963
Oldeberkoop,16 jan. eerste omloop afgevallen. f2,50
Hardrijden korte baan vrouwen, georganiseerd door Koninklijke Vereniging "De IJsclub". Schaatssters met bestuursleden "de IJsclub". Leeuwarden. Van links naar rechts: Leo de Vries, Martha Wieringa, F. Huisinga, Tine de Vries, februari 1954.
Tine de Vries meisjeskampioene van Friesland
58 MEISJES STREDEN OM DE EER, PRACHTIGE SPORTIEVE WEDSTRIJD 1947
Op de lijst voor de wedstrijd van meisjes van 14—16 jaar om het kampioenschap van Friesland prijkten niet minder dan 59 namen. Eén der deelneemsters bleef absent, zodat 58 meisjes op de mooie, gladde en ruime baan van de ijsclub Oldeboorn hebben gestreden om de eer. Want gestreden is er! Niet zuinig! Al deze jonge bloemen, fris en monter, hebben met élan de strijd tegen elkander aangebonden. Of ze kort waren of lang, slank of robust, ze hebben zich, vaak nog wat onwennig en onzeker, in de baan tot het uiterste gegeven. Een groot deel dezer meisjes is deze winter voor het eerst op de baan, al mogen sommigen dan het vorig jaar of bij schoolwedstrijden al eens een prijsje hebben gewonnen.
Wedstrijdleider Du Bois, die tevens als starter fungeerde (en onafscheidelijk van hem stonden als tijdopnemers de gebroeders van der Schoot en „baas Bogt", allen van Franeker, hem ter zijde — nu aangevuld met het Bondsbestuurelid Rijpkema van Akkrum) had de meisjes vooraf goed op het hart gedrukt, dat ze vooral tot het einde zich moesten geven, omdat op tijd zou worden gereden en niet om: wie het eerst over de streep is. De meesten hadden dit goed begrepen.
De wedstrijd was buitengewoon interessant en zeer de moeite waard. Tegelijk gaf hij een verblijdend gevoel. Want er te wel eens beweerd, dat het aantal snelle hardrijdsters voortdurend kleiner wordt We zijn in dat opzicht echter steeds optimistisch gestemd geweest en we werden daarin gesterkt door de toetreding in dit seizoen van zovele 17- en 18-jarigen in het hardrijdergilde, dat in onze vrouwenbanen verschijnt Onder hen zijn er enkelen, die direct al een vooraanstaande plaats hebben veroverd. Wie desondanks nog twijfelde, hij heeft gisteren te Oldeboorn kunnen zien, hoeveel uitstekend materiaal er nog schuilt onder de jonge hardrijdstertjes beneden de 17. Trouwens: ook in Heerenveen heeft men dat Zondag kunnen constateren.
Er waren vandaag snelle rijdsters bij, maar onder de minder-snellen zitten al velen met een prachtige slag, die ze al vast voor hebben. De snelheid zal door training en routine wel komen. Wat stijl betreft, daarin blonk zeker Geeske van der Land van Huizum uit; het was een aesthetisch genot, dit meisje over de baan te zien snellen. Maar evenzeer beschikken Trijntje Jelsma van Luxwoude, Aaltje Veltinan van Oldeboorn, Tine Dikkerboom van Oudehaske, leke Kingma van Jelsum, Aukje van der Heide van Terwispel en Aukje Huitema van Boornbergum en Saakje de Jong van Heerenveen al over een keurige en vaste slag. Ook Aaltje Jonker van Jubbega; 't kleine dikkertje uit Wartena, Tine Schaafsma en Anna Heegstra van Wartena, kunnen in dat opzicht meedoen. Over het algemeen zat er veel spanning ln de ritten, waarvan we uiteraard geen afzonderlijke beschrijving kunnen geven. De 18 snelsten werden in de demifinale geplaatst In deze maakten ze de volgende tijden: (baanl. 120 meter) Tine de Vries, Kortezwaag 14.4 14.- 28.4 Willy de Wreede, Grouw 14.49 14.275 28.76- Geeske v. d. Land. Huizum 149 14.35 29.-5 Geeske Koopman, Oldetrijne 15.026 14.435 29.46 Jeltje Bouma, Woudsend 15.— 14.98 29.93 Saakje de Jong , Heerenveen 15.06 14.9 29.95 Jacobje v. d. Veen, Ruinerwold 15.425 14.6 30.025 Martha Bruinsma, Poppingawier 15.4 14.75 30.15 Anna Heegstra, Wartena 15.4 15, 30.4 Geertje Bosma, Broek 15.5 15. 30.5 Sieteke Voersma, Jelsum 15.6 15. 30.6 Tine Schaafsma, Wartena 15.45 15.15 30.6 Trijntje Jelsma, Luxwoude 15.8 15.275 , 31.075 Tine v. d. Heide,Warga 15.85 15.3 31.15 Aaltje Jonker,Jubbega 15.7 15.5 31.1. Teatske Postma, Grouw 15.7 15.55 ,31.15 Aukje v.d. Heide Terwispel, 15.575, 15.75, 31.325 Tjitske Veltman Oldeboorn, 16.1, 15.7, 31.8.
De beide prijswinsters te Heerenveen waren ook in deze wedstrijd naast elkaar geplaatst en ze hebben de hele middag samen moeten rijden, omdat ze telkens de snelsten bleken te zijn. In de eerste omloop hadden ze de volgende tijden gemaakt: Tine 14.8, 14.1 (tot. 28 9); Willy 15.05, 14.275 (tot. 29.325); in de demi-finale waren hun totalen weer het kleinst en zo hadden ze ten leste te rijden om prijs en premie. Maar de tengere Willy van 14 jaar kon het toch tegen de meer uit de kluiten gewassen Tine van 15 niet houden. De laatste won met glans haar kampioenstitel.
Na de tweede rit der finale kreeg ze een keurige krans met rode en witte tulpen om de schouders en zo uitgedost reed ze met haar sterkste tegenstandster een ererondje over de baan, gevolgd door Oldeboorns spes patriae.Het grote licht ging zoetjesaan uit en uit een grijze lucht viel er sneeuw. Maar deze mooie sportdag had een poëtisch einde gevonden en het kranslint met de woorden: „Meisjeskampioene 1946—1947" zal door de Kortezwaagster hardrijdster zeker als een kostbaar aandenken en een waardevol geschenk worden bewaard. De tijden in deze wedstrijd waren voor wat de eerste prijswinsters betreft ongeveer 1.5 sec korter dan vorig jaar te Grouw. De uitslag van wedstrijd is dus: 1. Kampioene, f 35 en Bondsmedaille, Tine de Vries, Kortezwaag; 2. f 25 en Bondsmedaille Willy de Wreede. Grouw; 8. f 15 Geeske v.d. Land. Huizum; 4. f 7.50 Geeske Koopman, Oldetrijne. De 15 afgevallenen in de demi-finale ontvingen ieder f 5; een sympathiek gebaar van het Oldeboornster ijsclubbestuur, dat ook had gezorgd voor bussen van en naar het station te Akkrum. De Bondbestuurder J. H. Rijpkema van Akkrum reikte in café Goerres symbolisch de medailles uit en voorzitter Hemminga van Oldeboorn strooide met geldprijzen. Beiden gewaagden van een geslaagde dag, die in veler herinnering zai voortleven.
Prachtige rijderij te Gorredijk Ike Nienhuis ongenaakbaar Uitstekend debuut van Tine de Vries 23-2-1948
Tine de Vries oppermachtig op rijderij in Lippenhuizen
TINE DE VRIES, de fikse boerendochter uit Kortezwaag, heeft op de grote vrouwenrijderij te Lippenhuizen op haar „slofjes" eigenlijk op de tachtig gulden van de eerste prijs beslag kunnen leggen. Weliswaar waren er nog twaalf mededingsters, maar dezen waren toch allen een klasse minder dan Tine, die met haar forse streek geen enkele maal in deze wedstrijd bedreigd is geweest. Van de dertien rijdsters hadden Fokje Huitema uit Lippenhuizen en Saakje de Jong uit Heerenveen het in de eerste omloop het gemakkelijkst. Zij mochten beiden namelijk alleen over de baan, daar hun tegenstandsters Henny v. d. Brug en Joke Hoekstra verstek hadden laten gaan. Maar ook de andere duels boden heel weinig spanning. Hilly Puite uit Luxwoude reed Gooitske de Jong uit Jubbega er gemakkelijk af, terwijl Tine de Vries nog minder moeite had met Rinske Schaap uit Gorredijk. Het Hoornsterzwaagster meisje Elske van Dam maakte zeer korte metten met Froukje Soet uit Nijehorne, evenals Antje Sijtema (Warga) met Lenie Wijnstra uit Heerenveen. Daatje Jongsma uit Kortezwaag versloeg tenslotte Trijntje de Boer uit Kortezwaag. Ike Seinstra uit Gorredijk had een staand nummer. voor Tine geen grote moeilijkheden op. Antje Sijtema tenslotte liet Daatje Jongsma het hakleer zien.In de eerste halve finale slaagde Saakje de Jong erin met miniem verschil over Ike Seinstra te zegevieren. Tine de Vries won beide ritten met veel meer overmacht van Antje Sijtema. Om de derde en vierde prijs klopte Antje Sijtema, zij het met alle krachtsinspanning Ike Seinstra. De finale tussen Tine de Vries en Saakje de Jong besliste Tine in een eenzijdige strijd in haar voordeel. De volledige uitslag luidt 1. ƒ 80 Tine de Vries, Kortezwaag; 2. ƒ4O Saakje de Jong, Heerenveen; 3. ƒ2O Antje Sijtema, Warga; 4. ƒlO Ike Seinstra, Gorredijk.
Tine zegeviert na drie ritten tegen Atje
ROTTEVALLE — De grote vrouwenrijderij is zondag in alle opzichten geslaagd. Er stonden niet minder dan 17 namen op de lijst, welke er als volgt uitzag:1. Annie Kiers, Eernewoude; 2. Tine de Vries, Kortezwaag; 3. J. de Boer, Ureterp; 4. S. Hulshoff, Rottevalle; 5. J. Casemier, Haulerwijk; 6. Coba Engberts-Hoekstra, Zutfen; 7. H. v.d. Brug, Friesche Palen; 8. A. Wijnstra, (niet opgekomen); 9. Sietske de Boer, Snikzwaag; 10. G. van der Sluis-Brouwer, Nieuw Heivoet; 11. Jikke Brouwer, Langweer; 12. Afke Stoker, Donkerbroek; 13. Atje Deelstra, Grouw; 14. E. Gaikema, Grouw; 15. Nel de Jong, Franeker; 16. Saakje de Jong, Heerenveen; 17. Hillie Puite, Luxwoude.
De eerste omloop verliep kalm. Alleen de ritten tussen Afke Stoker en Jikke Brouwer waren spannend. Tine de Vries had het ook in de tweede omloop niet moeilijk en klopte Hillle Puite gedecideerd in twee ritten. Janny de Boer en Coba Engberts-Hoekstra moesten drie ritten rijden voordat Coba naar de derde lijst ging. Hennie van der Brug gaf Geertje van der Sluis. Brouwer goed partij, maar moest toch tweemaal het loodje leggen. Atje Deelstra rekende in twee ritten met Afke Stoker af. In de derde omloop versloeg Tine de Vries in twee spannende ritten Saakje de Jong. Geertje van der Sluis-Brouwer won van Coba Engberts- Hoekstra, terwijl Atje een staand nummer had.
Om de prijzen
Op de drie moest Tine eerst haar krachten meten met de jeugdige Atje, die in de eerste rit niet best van start kwam, maar zo fel doorzette, dat zij vlak voor de eindstreep Tine voorbij ging. De tweede en de derde rit waren met gering verschil voor Tine. Als Atje Deelstra een wat snellere start krijgt gaat zij stellig een rol spelen in de top. Tine won in de eindstreep tweemaal van Geertje. De uitslag luidt:
1. ƒ 80 plus beker Tine de Vries, Kortezwaag; 2. f 60 plus lauwertak', Geesje v.d. Sluis-Brouwer, Nieuw Heivoet; 3. ƒ 40 plus lauwertak, Atje Deelstra, Grouw; 4. ƒ 20 plus medaille, Saakje de Jong, Heerenveen; 5. ƒ10 plus medaille, Coba Engberts-Hoekstra, Zutfen.
TRAINENDE HARDRIJDSTERS VAN DE N.V.B.H.S.-GROEP TE HEERENVEEN. V.l.n.r.: Zus Fokkinga, Tine de Vries, Ike Nienhuis, Griet Koning en Lien v. d. Mei. 26-11-1948
Ondanks geringe deelname, mooie rijderij in Tijnje Tine de Vries de snelste
22dec 1950
Voor de rijderij in Tijnje hadden we meer deelname verwacht, nu verschillende wedstrijden niet door konden gaan. De lijst vermeldde slechts tien rijdsters en dat aantal kon slechts bereikt worden door enige meisjes uit Tijnje. Toch v/as de kwaliteit van de rijdsters zodanig, dat er mooie ritten waren te bewonderen en het was alleen jammer, dat de wedstrijd niet geheel kon worden beëindigd en er om de prijzen van de B-rijderij geloot moest worden.
Annie van der Meer en Tine de Vries aan de start te Tijnje
Vrouwenrijderij te Oudehorne Annie van der Meer gaf uitstekend partij, maar Tine de Vries won weer
Tine de Vries heeft ook vrijdagmiddag tijdens de vrouwenrijderij van de ijsclub „Lijts Bigjin te Oudehorne getoond, dat ze dit jaar toch wel de ongekroonde koningin van de Noordelijke hardrijders is. Op de lijst stonden dertien deelneemsters en praktisch alle sterke Friese hard rijdsters met uitzondering van Akke de Boer, en Afke Stoker waren aan de start verschenen. Toch was het eigenlijk ook nu al weer bij voorbaat zeker, dat Tine zou winnen. Ze had dit zeker niet aan geluk te danken, want ze kwam o. a. tegen Sietske de Boer en Annie van der Meer uit en deze beide rijdsters moesten weer eens hun meerdere in Tine erkennen.
Om de derde en vierde prijs
Om de derde en vierde prijs moesten rijden Elske van Dam en Hennie v.d. Burg. Hennie was in de eerste rit halverwege de baan nog voor, maar de goed strekkende Elske kon haar daarna passeren om met een meter voorsprong te winnen. En de tweede rit won Elske overtuigend, daarmee de derde prijs voor zich opeisend. Elske van Dam had eerst een staand nummer, maar klopte daarna Ike Voorma-Nienhuis regelmatig door een goede streek te rijden. Hennie v.d. Burg had eerst Sietske A. Stoelwinder uit Jubbega vlot geklopt en daarna eerst een rit tegen Ike Hoekstra-Seinstra uit Gorredijk verloren, maar de wind was Ike niet sterk genoeg en moest zich gewonnen geven. Saakje de Jong uit Heerenveen, die dit jaar nog heel weinig heeft gereden, werd in de eerste ronde door Ike Hoekstra-Seinstra geklopt. De actieve organisatoren kunnen op een zeer geslaagde hardrijderij terugzien, waarbij zeer veel publiek aanwezig was. De uitslag was dus: 1. Tine de Vries, Kortezwaag ƒ 80; 2. Annie v. d. Meer, Tjalhuizum ƒ 40; 3. Elske van Dam, Hoornsterzwaag ƒ 20; 4. Hennie v.d. Burg, Friesche Palen ƒ 10.
Spanning en sensatie op Tjallinga's ijsbaan Tine de Vries greep de Friese kampioenstitel na een fel duel met Martha Wieringa
Twee rijdsters hebben Vrijdagmiddag in Huizum op de prachtige baan van „Tjallinga" zo zeer gedomineerd, dat de overige negentien deelneemsters aan de strijd om de Friese kortebaantitel er eenvoudig niet aan te pas zijn gekomen. Dat waren Tine de Vries, de vinnige 22 jaar oude boerendochter uit Kortezwaag en de pittige kleine achttienjarige Martha Wieringa uit het dorpje Baard. In de twee voorronden kwamen zij viermaal tegenover elkaar in de baan te staan en vier keer ging Martha met duidelijk verschil voor Tine door de finish. Hun tijden waren echter vergeleken bij de andere rijdsters zo snel, dat zij zich zonder bedreiging met Annie van der Meer uit Tjalhuizum en Sietske de Boer van Snikzwaag voor de finale plaatsten, die in een halve competitie werd verreden. En ook hierin vormden Tine en Martha weer een klasse apart. De twee andere meisjes hadden tegen hen beiden geen schijn van kans. De rit tussen Tine en Martha zelf moest dus de beslissing brengen.
Vier maal verloor Tine de Vries, maar de vijfde maal won zij
Het was al over vijven toen de twee rivales voor de vijfde maal deze middag aan de start verschenen. Rijen dik dromde het duizendkoppige publiek langs de touwen. Het startschot viel ffver een muisstille baan. Martha schoot met pijlsnelle slagjes naar voren en even achter haar vocht de fel klauwende Tine, verbeten en met inzet van al haar krachten voor haar laatste kans. Tot honderd, tot vijftig, tot tien meter voor de eindstreep bleef Tine achter maar daarna streefde Martha op zij en nam zelfs een minimale voorsprong. Toen, drie meter voor de finish kwam het dramatische hoogtepunt van deze wedstrijd Martha zette een verkeerde streek, verloor haar evenwicht, wankelde nog even en plofte op het ijs. De strijd was daarmee beslist. Tine de Vries had toch nog beslag weten te leggen op het kampioenschap van Friesland. Na eerst viermaal van Martha Wieringa te hebben verloren!Het kan zijn dat deze uitslag verschillende toeschouwers niet heeft bevredigd. Inderdaad doet het een beetje vreemd aan dat Martha Wieringa, die de hele middag veruit de snelste tijden heeft gemaakt en wier totaal-tijd over de drie finale-ritten ondanks de nederlaag in de laatste rit ook nog ruim een kwart seconde beneden die van Tine de Vries ligt, niet met de kampioenstitel is gaan strijken. De bepaling, dat iemand die in de finale alle drie ritten wint de titel krijgt, is echter juist ingesteld nadat o.a. een paar jaar terug in Dokkum Ike Nienhuis de kampioenstitel ontging, omdat de totaal-tijd van Joke Hoekstra over de finale-ritten een fractie van een seconde lager lag, hoewel Ike Nienhuis in de eindstrijd Joke had verslagen. En deze situatie was nog onbevredigender.
IJskampioene
Tine de Vries (links) liet, nadat zij de Friese kortebaantitel had behaald, haar gevaarlijkste concurrente Martha Wieringa van harte meedelen in de hulde en glorie. En dit tekent niet alleen de sfeer op de vrouwenrijderijen, maar vooral het karakter van de nieuwe kampioene, een opgewekte boerendochter van 22 jaar, die sportiviteit boven alles stelt. Tine de Vries heeft deze titel vooral te danken aan haar ongebreidelde strijdlust en bikkelhard moreel en deze eigenschappen heeft zij kunnen ontwikkelen in een ijscarrière van reeds heel wat jaartjes. Want na vele wedstrijden voor schoolkinderen verscheen Tine aldra op de meisjesrijderijen. En toen zij vijftien jaar was, begin 1947, behaalde zij in Oldeboorn al de Friese meisjestitel. Zij was dus al een beetje aan huldigingen gewend, toen zij gisteren opnieuw in het zonnetje gezet werd. En misschien was zij daarom ook zo weinig zenuwachtig op deze kampioensstrijd. Voor de beslissende rit tegen Martha Wieringa zei zij nog: Ik haw niks gjin pine yn 't liif". In Tine heeft Kortezwaag een ingezetene, waarop het werkelijk trots kan zijn!
Snelste rit: 15.1 sec.
Hoe het ook zij, Tine de Vries en Martha Wieringa hebben deze kampioenswedstrijd „gemaakt". In de eerste ronde reeds lagen hun tijden ver beneden die van hun mededingsters. Martha, die toen voor de wind de snelste rit van de dag maakte met 15.1 sec. over 140 meter, noteerde een totaaltijd van 30.7 sec, terwijl Tine's tijd over beide ritten 31.25 bedroeg. Op de derde plaats kwam toen Annie van der Meer met 32.6 sec, terwijl voor Sietske de Boer, een nieuw ma,ar zeer veel belovend ijssterretje, 32.8 was afgedrukt. Behalve deze vier overleefden ook Saakje de Jong van Heerenveen, Jantje Bosscha uit Wolvega, Geertje Brouwer van Langweer en de jeugdige Elske van Dam uit Hoornsterzwaag de eerste ronde. Hun tijden waren echter veel slechter en het verwonderde dan ook niemand dat geen van dit viertal de demi-finale overleefde. Even leek het er op, dat ook Annie van der Meer, die haar in het seizoen 1950-1951 verworven titel moest verdedigen, in deze halve eindstrijd zou sneuvelen. Zij noteerde namelijk van alle eerste ritten de slechtste tijd (16.4 sec.). In haar tweede rit, tegen de wind in, liet zij echter 16.2 sec. voor haar afdrukken, waardoor zij met een totaaltijd van 32.6 sec. toch nog de finale bereikte. Martha Wieringa noteerde in deze halve finale 31.5, Tine de Vries 31.615, en Sietske de Boer 32.83.
Grote overmacht
Ook in de finale was de overmacht van Tine de Vries en Martha Wieringa onmiskenbaar. Dit blijkt wel uit de volgende tijden: Martha Wieringa (16.—) tegen Sietske de Boer (16.55), Tine de Vries (16.—) tegen Annie van der Meer (16.18), Martha Wieringa (16.—) tegen Annie v. d. Meer (16.25), Tine de Vries (16.3) tegen Sietske de Boer (16.48), Sietske de Boer (17.15) tegen Annie v. d. Meer (16.5). Het verloop van de beslissende rit tussen Tine de Vries en Martha Wieringa weet u reeds. De tijden waren: Tine 16.2 en Martha 16.24.
De totaal-uitslag van de finale was dus: 1. Tine de Vries, 48,50 sec; 2. Martha Wieringa, 48.24 sec; 3. Annie v. d. Meer 48.93 sec; 4. Sietske de Boer, 50.18 sec.
In café „Tivoli" vond na afloop een gezellige prijsuitreiking plaats. Tine de Vries ontving uit handen van de heer J. Hooiring, voorzitter van de Bond van IJsclubs, de door de Commissaris van de Koningin beschikbaar gestelde kampioensmedaille en de bondsmedaille. Zij mocht voorts 80 gulden mee naar huis nemen. Martha Wieringa ontving behalve een bondsmedaille 60 gulden, Annie van der Meer 45 gulden en Sietske de Boer 30 gulden. De vijfde prijs was voor Elske van Dam. de zesde voor Geertje Brouwer, de zevende voor Jantje Bosscha en de achtste voor Saakje de Jong.
Vrouwenrijderij te Drachten moedige Afke Stoker moest buigen voor sterke Tine de Vries
De duisternis was al ingevallen en de lampen op de baan schenen al, toen eindelijk de eindstrijd aanbrak van de vrouwenrijderij, die de IJsvereniging V.V.V- te Drachten gister had georganiseerd. Huiverend van de kou — en een beetje van de zenuwen — stonden ze naast elkaar aan de start: de robuuste Tine de Vries uit Kortezwaag en de tengere Afke Stoker uit Donkerbroek. Tine de Vries was met niet al te veel moeite in de finale doorgedrongen, alleen in de halve finale moest ze het opnemen tegen Rina Kooij van Wieringen, die zij echter gemakkelijk en met ruim verschil wist te verslaan. Afke Stoker had zich naar de finale toe moeten vechten, in opwindende ritten, die het uiterste van haar vergden. Maar ze had als badjuffrouw van het Drachtster zwembad de nodige supporters op het ijs: allemaal leerlingen, die juffrouw luide aanmoedigden. Na een zenuwslopende start, flitsten de beide meisjes tenslotte weg. Als schimmen schoten zij over het ijs. Tine de Vries stoof voort met furieus geweld. Halverwege de baan deed Afke nog een krampachtige aanval. Toen moest zij het hoofd buigen; Tine won met meters verschil. Ook in de tweede rit, tegen de wind in, was Tine niet te benaderen.
Dit was de finale van een mooie, sportieve wedstrijd, die gistermiddag op de Drachtster ijsbaan werd verreden. Verscheidene sterren van naam waren er verschenen: Rina Scheltus—Kooij van Wieringen, Tine de Vries uit Kortezwaag en G. Dieterman-Schuur uit Finsterwolde, Gronings kampioene van verleden jaar. Andere rijdsters, als Elske van Dam uit Hoornsterzwaag, Japke Bijlsma uit Hijum en, natuurlijk, Afke Stoker leverden de kampioenen prachtig partij en bewezen, dat ze dit seizoen nog een woordje mee zullen spreken. De baan was zwaar en er stond een harde, ijskoude wind. Deze omstandigheden hadden kennelijk heel wat publiek thuis gehouden.
Tine kwam dus in de finale uit tegen Afke Stoker, die ze versloeg, zoals hierboven is beschreven. De uitslag was als volgt: 1. Tine de Vries ƒ75 plus medaille; 2. Afke Stoker, ƒ 55; 3. Annie Poepjes— de Vries ƒ 35; 4 en 5: Geeske Hielkema n Rina Scheltus-Kooij, elk ƒl5. Er werd gereden volgens prestatie-systeem, zodat de andere rijdsters resp. elk ƒ 8 en ƒ 4 ontvingen, al naar gelang de omloop, die ze hadden bereikt.
Foto boven: De winnares Tine de Vries in haar rit tegen Frieda Wieringa
Stralende kampioene in lauwerkrans Tine de Vries wint op het nippertje het kampioenschap van Friesland! Martha Wieringa, die tweede werd, verloor alleen de beslissende rit.
30-1-1954
TINE DE VRIES van Kortezwaag is gisteren op de baan van „Tjallinga" te Huizum kampioene van Friesland op de korte baan geworden. Het heeft slechts een haartje gescheeld of de pittige 18-jarige Martha Wieringa van Baard had de titel veroverd, wanneer- reglementaire bepalingen dit niet hadden belet. In de eerste omloop, in "de demi-finale en ook in de finale had Martha betere tijden geboekt. Maar in de laatste, beslissende rit wist Tine na uiterste krachtsinspanning toch nog het eerst de finish te bereiken, waarmee ze alle drie ritten in de halve competitie had gewonnen. Het winnen van alle drie ritten in de finale heeft reglementair voorrang bij de gemaakte tijden, zodat aan Tine de Vries de titel moest worden toegekend. Deze gang van zaken veroorzaakte onder het publiek, voor wie Martha de gehele middag favorite was, maar dat van deze bepaling niet op de hoogte is, nogal enige deining. Martha geraakte vlak voor de finish nog te vallen, slierde over de lijn tegen een paar personen aan, die boven op haar terecht kwamen. Het liep echter goed af en Martha ging gezwind naar de nieuwe kampioene om haar geluk te wensen.
De prijs van Kortezwaag blijft in het eigen dorp 8-1-1954
Tine de Vries won na twee kampritten van Martha Wierenga
De ijsclub „Hâld Moed" te Kortezwaag heeft gisteren een .prachtige vrouwenrijderij gehad, al had men dan ook graag meer namen op de lijst gezien. Er waren enige prominenten, onder wie Tine de Vries, de sierlijke snelle rijdster Martha Wierenga en Saakje de Jong; er was ook een „aalde" crack Ike Nienhuis uit Roden en haar naamgenote Ike Seinstra uit Gorredijk, maar er stonden ook een paar namen op de lijst van jonge rijdsters, die voor de toekomst wel iets beloven. Dat zijn Elske van Dam en Gooitske de Jong en in mindere mate ook Daatje Jongsma. Het was ideaal winterweer; niet koud, een zonnige hemel en een wit landschap, een uitstekende baan en het publiek (dat helaas op de polderdijk moest blijven vanwege de zwakte van het ijs) heeft van spannende ritten kunnen genieten. Vooral die om prijs en premie: tweemaal maakten Tine de Vries en Martha Wierenga een kamprit, daarna scheen de fut er bij beide meisjes wat uit, waarna Tine tenslotte Martha in twee ritten de baas bleef.
Tine houdt roem van dorp hoog
De deelneemsters
De volgende rijdsters hadden tegen elkaar geloot: 1 Ike Hoekstra-Seinstra, Gorredijk; 2 Ike Voorma-Nienhuis, Roden; 3 Doete Hoekstra, Kortezwaag; 4 Paatje Jongsma, Kortezwaag; 5 Elske van Dam, Hoornsterzwaag; 6 Martha Wierenga, Baard; 7 Henny v. d. Brug, Friesepalen; 8 Gooitske de Jong, Jubbega; 9 Tine de Vries, Kortezwaag; 10 F. Miedema-Wierenga, Franeker; 11 Saakje de Jong, Heerenveen; 12 Geeske Hielkema, Tijnje.
De wedstrijd
De beide Ikes stelden zich hevig tegen elkaar te weer. De eerste rit was kamp. De beide andere won de oudkampioene op het nippertje. De twee Kortezwaagsters namen het gemoedelijk op. Daantje won. Zij heeft een lange slag en voor een beginnelinge een flinke snelheid. De 17-jarige Elske van Dam kon het lang niet tegen Martha bolwerken. Zij rijdt nog wat weifelend, maar staat stevig op het ijs en produceert een knappe stijl. Wanneer de routine haar meer vertrouwen geeft, zal ze er zeker komen. Henny van der Brug en Gooitske de Jong waren aan elkaar gewaagd. De eerste kennen we als een „wrotter", de tweede liet zich zien als een jeugdige kracht met doorzettingsvermogen, fel en pittig. Henny moest driemaal rijden om te winnen. Tine de Vries had aan Frieda Wieringa een gemakkelijke partij. Geeske en Saakje, vrijwel even sterk, leverden spannende strijd. Saakjes lichaam is leniger en soepeler dan dat van Geeske, die het meer van haar kracht moet hebben.
Tweede omloop
Ike Nienhuis won weliswaar van Daantje Jongsma, maar niet dan na veel inspanning. Daantje heeft met ere verloren! Martha behoefde zich tegen Henny niet in te spannen; de ritten tussen Tine en Saakje (een taaie strijd) waren zichtbaar voor Tine. In de troostprijzen won Henny van Daatje.
Om de prijzen
De laatste ronde. Ike Nienhuis stelde zich tegen Martha te weer, maar ze kon er niet meer bij. Toen kwamen de ritten van de e'ag: de kleine Martha Wierenga tegen de meer robuuste Tine de Vries. Van begin tot eind fel partij. Beiden gaven zich tot het uiterste. Zo van: dan de ene, dan de andere iets voor. De eerste rit werd kamp verklaard, evenals de daarop volgende. In de tweede scheen Martha het eerst over de streep te zullen gaan, als ze niet had ingehouden. Waarschijnlijk door vermoeidheid. De derde en vierde rit waren voor Tine. Het was een goede ijsdag voor Kortezwaag en een mooie rijderij. Helaas ging het met het starten niet naar wens. 't Is al fout, dat deze functie wordt vervuld door twee verschillende personen, die elk hun eigen tempo hebben. De meisjes moesten zich telkens weer op een andere instellen en verschillend reageren. De starters waren o.i. ook te weinig doortastend. Ook sommige rijdsters moeten het knoeien op de start zo langzamerhand eens afleren!
Uitslag
1e prijs f 80.— Tine de Vries, Kortezwaag; 2e prijs f 60.— Martha Wierenga, Baard; 3e prijs Ike Voorma-Nienhuis, Roden; 4e en 5e prijs elk f 7.50 Henny van der Brug, Friesepalen en Saakje de Jong, Heerenveen; 6e prijs f 5.— Daatje Jongsma, Kortezwaag.
Tine de Vries en Saakje de Jong streven naar de finish
Tine de Vries reed in Tolbert gemakkelijk naar zege
Tine de Vries heeft ook in Tolbert de overwinning kunnen behalen. De eerste prijs van 80 gulden werd verdiend haar deel. Veel tegenstand heeft zij overigens niet behoeven te overwinnen, want het aantal cracks dat in deze Groningse plaats aan de start verscheen, was maar matig. De finale werd een volkomen Friese aangelegenheid omdat deze werd uitgevochten tussen Tine de Vries en de Friese jeugdkampioene Elske van Dam uit Hoornsterzwaag.
Tine de Vries (op de voorgrond) in haar karakteristieke houding in de tweede omloop tegen Annie Doedens uit Zeifen.
Op het vijftal plaatsten zich Tine de Vries Elske van Dam, Jantje Bathoorn, de Groningse kampioene mevr. Dieterman—Schuur en Grietje Oosterhuis. Jantje Bathoorn kreeg een staand nummer. Elske van Dam had geen moeite met Grietje Oosterhuis. Tine de Vries was de meerdere van mevr. Dieterman—Schuur, zodat dus op het drietal kwamen Elske van Dam, Tine de Vries en Jantje Bathoorn. Nu mocht Tine de Vries eerst toekijken, wat Elske van Dam en Jantje Bathoorn tegen elkaar presteerden. Elske was evenwel sterker en zo kregen we een finale Tine de Vries — Elske van Dam, die een enigszins teleurstellend verloop had. We kregen de indruk, dat Elske zich niet volledig gaf, waardoor Tine de Vries uiteindelijk vrij gemakkelijk won. De uitslag was: . Tine de Vries, Kortezwaag ƒ 80. 2. Elske van Dam, Hoornsterzwaag ƒ 50. 3. Jantje Bathoorn, ƒ3O. 4. Grietje Dieterman—Schuur, Ruinerwold ƒ 15. 5. Grietje Oosterhuis, Tolbert ƒ 10.
Elske van Dam derde voor Hennie v.d. Burg
Via een twee-ritten overwinning op een van haar grootste rivalen, Sietske de Boer uit Snikzwaag, die haar in de eerste rit goed partij gaf, kwam ze na een staand nummer in de prijzen tegen Elske van Dam uit Hoornsterzwaag. Elske reed goed deze middag, maar kon tegen het geweld van Tine de Vries toch niet op en moest zich twee keer gewonnen geven. De finale ging weer eens tussen Tine en Annie van der Meer. Het was intussen behoorlijk dooiweer geworden, maar de hardrijdersbaan was nog in een goede conditie. Het actieve bestuur had n.l. Woensdagavond de brandweer van Jubbega laten aanrukken en hierdoor was weer een mooie sneeuwvrije baan verkregen.
De finale
De eerste finale rit was met duidelijk verschil voor Tine de Vries en algemeen was het de gedachte dat Tine ook de tweede rit gemakkelijk zou winnen.
Spannende tweede rit
Annie had zich echter nog niet gewonnen gegeven en de laatste rit werd nog een van de mooiste en spannendste ritten van de hele middag. Annie had een iets tragere start, maar kwam in gelijke positie. Op de laatste twintig meter gooide Tine nog even al haar reserves in de strijd en won met een schaatslengte voor de soepel rijdende Annie, die voor het eerst op een paar Friese noren uitkwam.
Hennie v.d. Burg strijdlustig
Annie had zich door gemakkelijke overwinningen op Daatje Jongsma uit Kortezwaag en Hillie Puite uit Luxwoude in de prijzen gereden. Hierin kwam ze tegenover Hennie v. d. Burg uit Friesche Palen. Dit strijdlustige meisje kon het de eerste rit niet bijbenen, maar in de tweede rit moest Annie tot het einde op vol tempo rijden, want Hennie kwam gevaarlijk dicht bij haar. Het verschil was ongeveer een halve meter.
Harde wil en verbeten vechtlust zegevierden, Tine de Vries werd na onvergetelijke en harde strijd Kampioene van Nederland
Grietje Schuur en Arina Struik gevaarlijke concurrenten; Annie v.d. Meer werd tweede
Voor de ogen van duizenden Friezen en onder geestdriftig gejuich van een enthousiast publiek heeft Tine de Vries, de 23-jarige boerendochter uit Kortezwaag, Zaterdagmiddag 26 febr. 1955 op de baan van „De IJsclub in Leeuwarden het kampioenschap van Nederland voor vrouwen op de kortebaan veroverd. Nadat zij Donderdag in Wolvega machteloos had moeten toezien, hoe anderen om haar Friese titel vochten, kwam zij Zaterdag na een paar dagen gedwongen rust, tot het uiterste geladen aan de start. ,Jlja feecht se der njoed allegearre öf", zei een oude hardrijder. Tine heeft gevochten, zoals ze nog nooit gevochten heeft — vol verbeten strijdlust en met een ijzerharde wil om te winnen. In een onvergetelijke finale brak zij haar drie tegenstandsters de een na de andere: Grietje Dieterman-Schuur, Arina Struik en Annie van der Meer. Driemaal joeg zij in een explosie van kracht en voortgezweept door het steeds aanzwellend gejuich en de „Tine!- Tine'-kreten van de mensenmenigte de baan langs. Zij kraakte de snelle Grietje Dieterman-Schuur uit Finsterwolde op de laatste meter in een enerverende rit. Zij bedwong de gevaarlijke Arina Struik uit Borger, de enige, die kans had gezien, haar een keer te verslaan. En in de laatste finalerit versloeg zij haar aloude rivale, Annie van der Meer, met ruim een meter verschil.
Niet minder dan 34 rijdsters, van wie vijftien uit Friesland, namen Zaterdagmiddag deel aan de kampioenschappen. Onder hen waren de sterkste rijdsters uit het Noorden: de Overijsselse kampioene Femmy Groen uit Giethoorn, de Drentse kampioene Jantje Tienkamp uit Donderen, de Groningse kampioene Grietje Schuur uit Finsterwolde, de Friese kampioene Annie van der Meer en de pijlsnelle Tini Huberts uit Appelscha. Ook waren er de oud-kampioenes Ike Nienhuis uit Roden, Coba Hoekstra uit Zutpfen en Rina Kooij uit Hippolytushoef. Alleen de Nederlandse kampioene van verleden jaar, Martha Wierenga, ontbrak helaas.
Tine de Vries
In de eerste omloop maakte Tini Huberts de snelste totaaltijd (31.0.5 sec.), doordat zij Grietje Schuur (31.67 sec.) tweemaal versloeg. Arina Struik kwam op de derde plaats met 31.75 sec. en Tine de Vries op de vierde met 31.9 sec. Sietske de Boer werd vijfde met 31.97 en Elske van Dam. die de snelle Jantje Tienkamp verslag, zesde met 32.1, Annie van dcV Meer, die tweemaal verslagen werd door Tine de Vries, kwam op de negende plaats met 32.22 sec. In de halve finale, waarin de zestien snelste rijdsters uit de eerste omloop werden geplaatst, ontbrandde de strijd eerst goed. Tini Huberts moest weer tegen Grietje Schuur rijden. Deze strijd vergde teveel van haar krachten. In de eerste rit wist ze Grietje nog te verslaan, maar in de tweede rit won Grietje met twee meter verschil. Tini had uitstekende tijden gemaakt (31.58), maar zij kwam net niet meer bii het viertal voor de finale. Grietje Schuur had een totaaltijd van 31.385. wél genoeg om in de finale te worden geplaatst.
Het enerverende duel Tine de Vries— Grietje Schuur (links). Naast elkaar stuiven de beide kemphanen de baan langs.
Arina Struik versloeg Tini de Vries
De snelste totaaltijd In de halve finale I maakte Tine de Vries (31.1). Zij moest een geweldige strijd leveren tegen Arina Struik. In de eerste rit won zij van Arina en maakte de snelste tijd van de middag, tegen de wind in (15.7). In de tweede rit viel zij echter halverwege de baan. Anna stopte zeer sportlef. In de rit die volgde versloeg Arina Tine met ruim verschil (15.3 tegen 15.4 sec.) De totaaltijd van Tine was 31.1 en die van Arlne 31.22. Elske van Dam (totaaltijd 32.09) en Sietske de Boer (32.15) werden uitgeschakeld voor de finale, evenals Rina Kooy (32.2) en Jantje Badhoorn (31.7). Annie van der Meer. die Jantje Tienkamp (32) uitschakelde, kon zelf met 31.'5 sec. nog op het nippertje in de finale komen. Verder verdwenen van het toneel: Sita Wagenmaker (32.16), Sjoukje Sinnema (32.1). Ike Nienhuis (31.98). Lucy Koops (31.8), Geesje Bakker (31.9) en Henny van der Brug (32.19).
In de finale kwam dus Arme Struik. Grietje Schuur. Annie van der Meer en Tine de Vries — twee Friezinnen, een Groningse en een Drentse. De finale werd weer in een halve competitie verreden; elk meisje moest tegen elk van naar drie tegenstandsters één keer rijden.Dit kwam neer op zes ritten in totaal. De rijdster, die haar drie rivalen alle drie versloeg zou kampioene wezen Anders zouden de tijden beslissen. In de eerste finalerit moest Tine de Vries direct tegen haar sterkste concurrent,Grietje Schuur rijden. Grietje lag eerst voor. Onder een steeds aanzwellend geroep „Tine! Tine!" kwam Tine de Vries haar op zij. Op de laatste meters zette zij nog eens een geweldige aanval in. Onweerstaanbaar wierp zij zich naar voren, de tanden op elkaar geklemd. Zij won met enkele decimeters verschil. De tijden waren 15.5 voor Tine en 15.33 voor Grietje.
In de tweede rit bewees Arina Struik hoe gevaarlijk zij was. Zij wist de Friese kampioene, Annie van der Meer. met een halve meter verschil te verslaan (tijden 15.50 en 15.58). De gezichten langs de touwen werden bezorgd. Zou het dan vandaag toch geen Friese overwinning worden. Zou deze Arina. met haar flitsend snelle slagen het kampioenschap veroveren.
Toppunt van spanning
Zo was de spanning met de derde rit tussen Arina Struik en Tine de Vries ten top gestegen. Zou Arina er weer in slagen Tine te slaan, zoals zij die middag eenmaal eerder had gepresteerd, dan kwamen Tine's kansen op een kampioenschap wel wankel te staan. Zou Tine echter Arina verslaan, dan kon zij vrij zeker van haar kampioenstitel zijn; zij kreeg dan alleen Annie van der Meer nog tegen zich en die had zij die middag reeds tweemaal verslagen.
De spanning hing in de lucht. De duizenden die langs de touwen stonden rekten de halzen. Zij stonden midden in het water. Maar natte voeten en de ijskoude wind deerden hun niet. Deze rit moesten zij zien. De toeschouwers langs de binnenbaan gingen op hun knieën liggen. Eindelijk was het grote moment aangebroken, dat de meisjes „los" waren. Naast elkaar stormden zij voort. Zij zweepten elkaar op tot een geweldige krachtsinspanning. Halverwege de baan waren ze nog naast elkaar. De mensen schreeuwden, gilden. Tine vocht door, als een leeuwin. En op de laatste meters brak ze Arina. Ze had 15,4 sec. gemaakt, dezelfde tijd, die zij op de halve finale tegen Arina had gemaakt. Arina kwam nu op 15,46 sec.
Tine de Vries (rechts) in haar finale met Annie van der Meer
De vierde rit tussen Grietje Schuur en Annie van der Meer werd een duidelijke overwinning voor Grietje Schuur. Annie van der Meer, die nu tweemaal had verloren, was daarmee zo goed als uitgeschakeld voor de kampioenstitel. De tijden waren matig: 15.6 en 15.7 sec In de vijfde rit bewees Grietje nog eens haar kracht. Zij versloeg Arina en had daarmee haar tweede overwinning in de finale bevochten. De tijden waren 15.6 voor Grietje en 15.7 voor Arina Struik. De laatste finalerit was de traditioneel geworden strijd tussen Annie van der Meer en Tine de Vries. Als Tine deze rit won, was zij kampioene. Nog eenmaal zwelde het gejuich aan toen Tine zegevierend door de finish flitste. Toen viel de kampioene neer, uitgeput. Maar zij was vlug weer op de been, lachte dolgelukkig, terwijl zij omstuwd werd door een steeds groter wordende mensenmenigte. Zij werd in een krans gestoken en reed haar ererondje. Het werd een triomftocht. Annie en Tine hadden in deze laatste rit volgens de chronometers een onwaarschijnlijk lage tijd gemaakt: 15.— voor Tine en 15.1 voor Annie, de snelste tijden van de middag. Door deze wonderbaarlijk goede tijd kwam Annie van der Meer. die én van Grietje Schuur én van Tine de Vries had verloren, op de tweede plaats.
Finale in cijfers
1. Grietje Schuur— Tine de Vries 15.53—15.50 2. Arina Struik— Annie v. d. Meer: 15.50—15.58 8. Arina Struik— Tine de Vries: 15.46—15.4 4. Grietje Schuur— Arina Struik: 15.6 —15.7 5. Grietje Schuur— Annie v. d. Meer: 15.7 —15.6 6. Annie v. d. Meer— Tine de Vries: 15.1 —15.—!
De uitslag was als volgt: 1e. Tine de Vries. Kortezwaag (totaaltijd 45.9 sec); 2e Annie van der Meer, Tjalhuizum (46.38 sec); 3e Arina Struik Borger (Dr). (46.66 sec.) en 4e Grietje Dieterma —Schuur. Finsterwolde (46.73 sec.)
Tine de Vries, de 23-jarige boerendochter uit Kortezwaag heeft Zaterdagmiddag de hoogste schaatstitel voor vrouwen in Nederland gegrepen. Daarmee heeft zij de kroon gezet op een schitterende schaatscarrière. Die carrière begon jaren geleden reeds. In 1947 veroverde zij met gemak in Oldeboorn het kampioenschap voor meisjes. In de volgende jaren werd haar naam met steeds meer ontzag uitgesproken op de banen. Verleden jaar was zij eigenlijk niet te verslaan; Martha Wieringa was de enige, die haar aan kon. Maar Tine de Vries behaalde op 20 Januari 1954 het kampioenschap van Friesland door Martha in de laatste finale rit te verslaan. Dit seizoen, nu Martha op het toneel ontbrak, was Tine de sterkste op alle banen. Niemand kon haar verslaan. Alleen verleden week kreeg zij een kleine inzinking en in Gorredijk wist Geertje Brouwer haar te verslaan. Het kampioenschap van Friesland moest zij zich laten ontglippen zonder dat zij ervoor kon vechten. Maar Zaterdagmiddag heeft zij zich glansrijk hersteld. Zij bewees duidelijk, dat zij op het ogenblik de sterkste is van de vrouwenrijdsters in Nederland. Tine de Vries is er het meisje niet naar, dat haar de eer, die haar op de banen te beurt valt, naar het hoofd zou stijgen. Zij blijft onder alles eenvoudig, nuchter en kalm en laat zich door niets en niemand van de wijs brengen. Zij heeft haar kampioenschap niet alleen te danken aan een grondige training en een jarenlange routine, maar ook aan haar persoonlijke eigenschappen: een harde wil, een ongebreidelde vechtlust en een grote dosis „Fryske fülens".
Bestuurslid van de Koninklijkle Vereniging De IJsclub Coert Bokma complimenteert Tine de Vries uit Kortezwaag, winnares kortebaanrijderij. Andringa, Sj. (fotograaf)
Winnares Tine de Vries (Kortezwaag) van de hardrijderij voor vrouwen korte baan wordt gefeliciteerd door Commissaris der Koningin H.P. Linthorst Homan. (foto LC)
Ingezetenen van Kortezwaag brengen Tine de Vries hulde 21-03-1955
Muziek, cadeaus en sprekers voor kortebaankampioene van Nederland
De ingezetenen van Kortezwaag hebben hun plaatsgenote Tine de Vries, kortebaankampioene van Nederland, Zaterdagavond een waarlijk grootse huldiging bereid. De huldiging was voorbereid door de ijsclub „Hald Moed" en de vereniging „Plaatselijk Belang", die daarmee hun belofte op voorbeeldige wijze hebben ingelost. Deze belofte bestond hieruit, dat de ontvangst, die Tine enkele weken terug ten deel was gevallen en die toen door de korte tijd van voorbereiding nogal provisorisch aandeed, ditmaal nog eens „dunnetjes" zou worden overgedaan.
Om zeven uur vertrok vanaf de ijsbaan een grote stoet met aan het hoofd het volledige muziek- en tamboercorps Ad Altiore Concordia. . Hierachter verscheen in een open auto de kampioene, gevolgd door de besturen van de beide verenigingen. Het werd een ware zegetocht en het moet voor Tine de Vries een van de mooiste momenten van haar leven zijn geweest. Honderden begaven zich op straat en zwaaiden de ijskampioene enthousiast toe. Voor de zaal waar de huldiging plaats vond werd na het slaan van een mars het Frysk Folksliet gespeeld. Boven de ereplaatsen waarop de kampioene en baar familie zetelden waren de Nederlandse en de Friese vlag gedrapeerd, terwijl voor de grote medaillekast een plaatsje was ingeruimd op het toneel. De zaal was verder bijzonder wel betekent.
Geschenken
De voorzitter van „Hald Moed", de heer B. Houwing, stelde als eerste spreker de vraag wat zulk een kampioenschap nu eigenlijk betekent. Hier komt men pas achter wanneer men een bezoek gaat brengen aan de familie De Vries en Tine of haar moeder aan het vertellen slaan. Aan elk ereteken zit haast een geschiedenis verbonden. Dan pas, zo sprak de heer Houwing, krijgt men enig idee wat dit kampioenschap voor Tine wel niet betekent.Het is heel Kortezwaag, die haar voor deze prestatie van harte huldigt. De huldiging van de kant van de heer Houwing werd besloten met het aanbieden van een tinnen theestel voorzien van inscriptie. Voor het dagelijks bestuur van de gemeente Opsterland sprak wethouder D. de Haan te Nü Beets. Spreker zag in het beoefenen van de schaatssport een prachtige en bovenal gezonde vrije tijdsbesteding. Burgemeester Harmsma bleek verhinderd te zijn, maar vond later op de avond toch nog even tijd de feestzaal binnen te wippen, waar hü zich geruime tijd met de kampioene onderhield.
Opmonterend
De gelukwensen van de K.N.S.B. werden overgebracht bij monde van de heer J. A. van der Sluis te Gorredijk, die niet verheelde, dat het hem buitengewoon goed deed, dat het ditmaal weer een Fries meisje is geweest, dat de erepalm heeft weggedragen. Spreker deed een beroep op de aanwezigen zoveel mogelijk te streven naar behoud van de kortebaansport. De heer Van der Sluis sprak mede namens de Friese Bond van IJsoluibs en vertegenwoordigde ook de zustervereniging „Eendracht" namens welke hij een verrassing offreerde. De heer Heringa, die sprak namens de vereniging Plaatselijk Belang te Gorredijk, bood naast hartelijke gelukwensen een boekwerk aan. Ook de schaatszusters van Tine gaven acte de précence. Geeske Hielkema sprak namens hen met waardering over de prestaties van Tine, prees haar kameraadschap en toonde zich dankbaar voor de opmonterende invloed, die er vaak van Tine uit kon gaan. Geeske bood daarna een fraaie fruitmand aan en besloot met de woorden: „Tine van harte gefeliciteerd en tot het volgende jaar".
Respect
De heer H. Dam vertegenwoordigde de N.V. Friesche Schaatsenfabrieken te Heerenveen, stak zijn respect voor de intensiviteit van haar training niet onder stoelen of banken en offreerde namens zijn directie een compleet tinnen thee en koffie-stel. Een vertegenwoordiger van de korfbalclub O.D.K. bood een foto-album aan en Egbert van der Ploeg, sprekende als trainer en „collega in hetzelfde vak" bracht de gelukwensen van de rijders over. In de loop van de avond hebben een radio-cabaret-ensemble en een muziekgroepje uit Heerenveen de stemming er goed ingebracht.
Moeder de Vries bewondert het fraaie tinnen servies, een geschenk aan de kampioene, gegeven door de IJsclub „Hald Moed" van Kortezwaag.
Vrouwenrijderij te Vries Tine de Vries klopte Drentse en Groningse meisjes (21-5-1955)
Het Drentse plaatsje Vries had gisteren de primeur van de eerste grote strijd tussen de snelste Groningse, Friese en Drentse meisjes op de schaats. Ruim vijftienhonderd toeschouwers hebben hier een zeer aantrekkelijke wedstrijd gezien, die zijn hoogtepunt kreeg in de ontmoeting tussen Tine de Vries en de Groningse kampioene Grietje Dieterman—Schuur. Jammer was het dat dit niet de eindstrijd was, want door een ongelukkige loting kwamen deze twee meisjes in de derde omloop tegen elkaar. Tine won het duel met zeer veel moeite, waarna zij gemakkelijk naar de overwinning reed, ook al boden Lucie Koops (in dé halve finale) en Arina Struik verbeten tegenstand.
Tine weer de snelste
Spannenburg 19 januari '1959
Met een forse slag snelde Tine van der Weide—De Vries op de eindstreep af. Djoeke Osinga—Bootsma (rechts) kon de oud-kampioene lang niet benaderen. In Spannenburg 19-01-1959 behaalde Tine een 3e prijs.
Tine van der Weide—De Vries lag in Tjalleberd bij de tweede rit niet ver achter op Henny Wiegersma—Von der Brug. Niettemin wist de laatste te winnen. 9-2-1959
Hurdrydster Tine de Vries fan Koartsweagen troud
Juster waeiden der oan de Hegedijk yn Koartsweagen, de ein, dy't tichte by de Gordyk oanleit, fan forskate huzen flaggen. Hwant it wie de dei, dat de bikende hurdrydster Tine de Vries troude mei Lambert van der Weide üt de Tynje. Dat barde yn it gemeentehüs yn Beetstersweach troch de hear H. Hofstra, dy't yn syn sympatike taspraek in oanknopingspunt foun yn it koartebaenriden troch de breid. Lyk as wenst is by hurdrydstershoullken, stie nei it trouwen foar it gemeentehüs in greate rige Fryske hurdrydsters klear mei de redens yn de hlchte, ünder hokker poarte it jonge pear troch gyng. Der wie in hiele smite minsken op ta setten kaem. De jouns is yn in stiiffolle seale fan hotel Veensma op 'e Gordyk bruiloft fierd. It wie in sellige en treflike joun mei hiel hwat fordivedaesje oan sang muzyk en foardracht, mei in flotte lieding fan de hear Jouke de Vries.
Dy spruts earst it pear ta en letter kamen der oaren. Dat wiene de hear B Houwink as foarsitter fan de iisklub „Hald Moed" yn Koartsweagen: de hear Tsjalling de Jong as foarsitter fan Pleatselik Bilang yn Koartsweagen en foar him persoanlik; mevr. S. Miedema-de Jong üt it Hearrenfean üt namme fan de Fryske hurdrydsters, fan hwa't in goed twentich oanwêzich wiene; de dames Huisman en Bosma üt de Tynje foar de buert; de hear H. Dam foar de Friese schaatsenfabrieken; de hear Geart Dykstra, üt namme fan de ófd. Hearrenfean N.V.8.H.5., hwer't Tine bistjürslid fan is; de hear Harm Dykstra, foarsitter fan de Jongerein, hwert't de breugeman de iverige skriuwer fan is. Uteraerd waerd as it oer Tine gyng it hurdriden oanhelle en by Van der Weide de motorsport, hwer't er nochal in pommerant yn is Fierder spile in nichtsje tige moaiie accordeonmuzyk, wiene der foardrachten en „stikjes", n.m. fan ien fan de rydsters. Der binne hiel hwat presinten oanbean of tasein. It jonge pear komt yn't earstoan op 'e Bontebok to wenjen. Hjirboppe sjocht men in foto fan it jonge Pear ünder do poarte fan redens.
TINE DE VRIES DE SNELSTE KOARTSWEACHSTER
Meer foto’sLaatste foto’s
- © 2024 Gorredijk Historie
- Alle rechten voorbehouden
