Gorredijk

De profronde van Gorredijk

Door Anne Veenstra

Eind januari kwamen kort achter elkaar ex-wielrenners Henk Faanhof en Gerrit Voorting te overlijden. Henk Faanhof is 94 jaar geworden . Hij nam deel aan de Olympische Spelen in Londen in 1948 en won in 1954 een étappe in de Tour de France. Gerrit Voorting werd 92 jaar. Hij won twee étappes in de Tour de France en droeg ook twee maal de gele trui in diezelfde Tour. De Nederlandse ploeg van ploegleider Kees Pellenaars werd in 1953 gehuldigd in het Parc des Princes in Parijs nadat het team het ploegenklassement had gewonnen. Toentertijd werd er alleen met landenploegen gereden, net zoals nu alleen nog bij de wereldkampioenschappen. Op 3 februari overleed ook nog eens de 82-jarige Jos Suykerbuyk van die succesvolle ploeg.
 

Gerrit Voorting

Henk Faanhof

Noppie Koch

Door die krantenberichten gingen mijn gedachten terug naar 19 september 1953. Ik heb mijn mini schrijfblocje even weer te voorschijn gehaald, waar de handtekeningen van die mannen en o.a. Wout Wagtmans, Adri Voorting, Hans Dekkers en al die andere toenmalige renners in staan. Iedere sportliefhebber in Nederland kon de namen van de Nederlandse renners, die in 1953 aan de Tour de France deelnamen , zonder haperen opzeggen. Henk Faanhof hoorde daar in 1952 en 1954 wel bij maar in 1953 waren het Hein van Breenen, Wim van Est, Jan Nolten, Thijs Roks, Jos Suykerbuyk , Gerrit Voorting en WoutWagtmans die de landenprijs wonnen. Op zaterdag 19 september 1953, een dag na de opening van de Winkelweek,organiseerde de Leeuwarder wielervereniging “De Friese Leeuw” de “Grote Prijs voor Professionals” op het circuit aan de Badweg. Er werd gestart aan de Rindert van Zinderen Bakkerstrjitte en dan ging het via de Lammert Heeringastrjitte en de Geert van der Zwaagstrjitte terug naar start – en finishlijn, waar de jurywagen stond.

Ik heb uren in mijn archief van krantenknipsels uit oude DE WOUDKLANK ’s zitten sneupen, maar veel vond ik niet over de ronde, die mij zo heeft geboeid. Alleen al vanwege het feit dat de grote Woutje Wagtmans, die wij alleen maar kenden van het “ Polygoon Nieuws”, voorafgaande aan de hoofdfilm in filmtheater “FLORA” van hotelier Wiegersma aan de Hoofdstraat, aan deBadweg rondjes draaide! Ik vond een foto van Hennie Vonk- de Vos. Ook vond ik via “Google” leuke passages en zelfs een heel artikel in het Utrechts Nieuwsblad van 21 september 1953. Een aantal citaten die wel voor het nageslacht van “Gordyksters” en “Koartsweachsters” bewaard moeten blijven staan hieronder : “NOPPIE KOCH (UTRECHT) KLOPT IN GORREDIJK DE HELE TOURPLOEG. Noppie Koch moest in de eindsprint met Gerrit Voorting uitknokken wie de zege zou behalen. Koch kwam gedecideerd en met brio royaal als eerste over de meet. Reeds eerder had Koch in de 90 km die moesten worden verreden, slag geleverd. Hij had antwoord moeten geven op een uitlooppoging van Bakker (Zaandam) , met welke hij later een ronde zou nemen. Hij moest daarna, nadat Bakker was gevallen, zich verdedigen tegen vele aanvallen op zijn stelling en tenslotte moest hij met Voorting, die kans had gezien na briljante strijd ook een ronde te nemen, de hiervoor genoemde eindsprint aangaan. De soepele en gebruinde atleet Voorting zette zijn glinsterend witte tanden op elkaar toen hij Koch van repliek ging dienen nadat deze een ronde voorsprong had genomen. In prachtstijl rijdende nam Voorting , die in tegenstelling tot Koch alleen zijn ronde moest nemen, de voorsprong op het veld die hem gelijk bracht met Koch.” “Er is trouwens meer gebeurd in deze wedstrijd. Gebeurtenissen echter die de schaduw wierpen op de hoge verwachtingen die de Friezen van deze “Grote Prijs voor Professionals “ hadden. Er waren valpartijen bij de vleet en buiten de materiële schade welke ontstond, was die van Piet Evers (Wormerveer) wel het ergste, want die moest met drie gebroken ribben naar huis worden vervoerd. Hein van Breenen “knalde” tegen een stoeprand aan en ofschoon aanvankelijk verondersteld werd , dat hij een hersenschuddinghad opgelopen , bleek dit gelukkig niet het geval te zijn geweest. Jan Nolten werd door de jury uit de strijd genomen. Hij zweefde zo een beetje in het luchtledige toen Gerrit Voorting zijn uitlooppoging ondernam en meende niet beter te kunnen doen dan zijn ploeg-genoot Voorting op te wachten en te trachten deze op de kopgroep te trekken. De jury coupeerde zeer terecht dit professionele gedoe. Het verloop van dezer “vallen, opstaan en opgeven wedstrijd” gaf een zeer onsamenhangend beeld”.


 

Jan Charisius.

Henk Hoekstra.