Gorredijk

V.V.Gorredijk naar Ra'anana (ISRAËL)

Door Anne Veenstra



Het gemêleerd gezelschap op bovenstaande foto staat hier op Schiphol voor het vliegtuig van El Al , dat deze passagiers uit Gorredijk en (verre) omgeving naar Israël zal vliegen. Tegenwoordig zul je zo’n foto niet meer kunnen maken, want nu ga je rechtstreeks van de wachtkamer via de “slurf” het vliegtuig binnen. De foto is genomen op woensdag 17 april 1963 en hij stond op 18 april in de Leeuwarder Courant. In mijn verhaal “Romantische sportuitwisselingen van v.v.Gorredijk” heb ik beschreven hoe deze trip tot stand is gekomen. Voor dit verhaal heb ik “Ons Blauw Wit”, het keurig door de redacteuren Hendrik Veenstra (“Bras”) en Sake Kerstma verzorgde clubblad van v.v.Gorredijk. geraadpleegd. Natuurlijk behoort dat clubblad tot mijn historisch archief en ik zal nog eens aandacht besteden aan de advertenties in dit blaadje. In het clubblad van 29 april 1963 beschrijft de toenmalige secretaris van v.v.Gorredijk, de heer Jacob Bijlsma (iedereen zei Jappie)de heenvlucht . Hij deed dat op lucht- postpapier met zijn onafscheidelijke pen en daarna moest de brief nog per luchtpost (“By Airmail” stond erop) naar Gorredijk. Daar was hij mooi op tijd om in het clubblad van 24 april opgenomen te kunnen worden. Nu zou dat via onze social media nogal wat sneller gaan! Ik denk dat Jappie die moderne communicatiemiddelen geen van allen nog heeft meegemaakt! Toen ik een lagere schoolkind was, was Jappie de keeper van Gorredijk 1 en hij deed dat met verve. Hij was denk ik nog geen 1 meter 70 lang, maar desondanks haalde hij de ballen uit de bovenhoek! Jappie heeft ook veel bekendheid gekregen als secretaris, echt alles leek om Jappie te draaien. Op financieel gebied had hij veel steun aan de bedreven penningmeester Wolter Stoelwinder en wat het veld en de ballen betreft was Harm Schippers onmisbaar!
 

De toss bij Gorredijk- Ra’anana (sep.1962)

Secretaris en keeper Jappie Bijlsma

Hoe punctueel Jappie was blijkt uit onderstaand verhaal in “Ons Blauw Wit” van Jappie’s hand. Hij heeft het ook over Gerrit de Vos, een oud-Gordykster, die samen met hem in Gorredijk 1 speelde. “Woensdagmorgen was het al zeer druk bij ons vertrek, zelfs waren er al persfotografen. De reis naar Schiphol verliep vlot en onderweg reikte de burgemeester de passen en verdere papieren uit, zoals de kaartjes voor het vliegtuig. Op het vliegveld moesten de nodige formaliteiten worden vervuld en daar werd ik ook nog door Gerrit de Vos op de schouders geklopt, die naar Italië moest.
 

Technicus Gerrit de Vos

Burgemeester Harmsma en minister-president Drees

Verder troffen we ook nog een werknemer van Volma, eveneens op weg naar Italië. Nadat verschillende mensen nog inkopen hadden gedaan, was het tijd om in het grote vliegtuig te stappen (in totaal 156 personen), nadat er voor het vliegtuig nog vele foto’s waren gemaakt. Ik ben er van overtuigd dat velen dit misschien wel met een beetje angst in het hart hebben gedaan, maar dat bleek gelukkig niet nodig, want we voelden ons al spoedig thuis. Om 10.04 uur begon het vliegtuig naar de startbaan te rijden en intussen werd in twee talen bekend gemaakt dat we plm. 100 km per uur zouden vliegen. Eenmaal op de startbaan aangekomen duurde het precies 45 seconden, het was toen 10.13 uur, en we waren los van de grond en gingen misschien de meesten hun luchtdoop tegemoet. We gingen geweldig snel omhoog en veel tijd om een raar gevoel te krijgen was er niet, want al spoedig kwam men rond met koffie en gebak. Om ruim 11 uur vlogen we over München, een grote stad, die we goed konden zien liggen. Ruim een uur later, om precies 11.33 uur waren we boven Venetië, nadat we eerst over de besneeuwde Alpentoppen waren gevlogen. Toen kwam de Povlakte en ondanks het feit dat we 12 km hoog vlogen was het uitzicht prachtig.  
 

Later werd het meer bewolkt en kreeg je de indruk boven een sneeuwvlakte i.p.v. een wolkendek te vliegen. Verschillende jongens maakten van de gelegenheid gebruik een foto in de cockpit te maken en om 12.30 uur kregen we ons middagmaal, dat best smaakte. Gedurende het laatste deel van de vlucht werd het uitzicht weer beter, maar toch wordt het boven zee tenslotte een beetje eentonig , ondanks de rotsachtige eilanden en de scheepjes, die je beneden je ziet. Om 14.29 uur komen de kolossale vliegtuigbanden aan de grond en moesten we onze horloges een uur vooruit zetten. Na de ontvangst op het vliegveld gingen we met de bus naar Ra’anana. Hier werd ons een waarlijk grootse ontvangst bereid, want naast de spandoeken met het opschrift “Welkom aan de Hollanders” en de vele Nederlandse vlaggen , reden we door een erehaag van kinderen, allemaal voorzien van Nederlandse vlaggetjes. Onderweg hadden we ons de ogen al uitgekeken op de honderden sinaasappelbomen en de vele grote cactussen.  
 

In het gemeentehuis werden we door de burgemeester toegesproken, waarna ieder naar zijn pleeg- ouders ging.Bij navraag bij de jongens is me gebleken dat ze allemaal best waren onthaald en dat ze het goed naar hun zin hadden. Vanmorgen hebben we reeds een bezoek aan enkele bedrijven gemaakt, maar hier later meer over. Ik ben er van overtuigd dat het een paar prachtige weken zullen worden en dat we, wanneer we straks weer in Gorredijk terug zijn niet uitgesproken zullen raken wat we hier hebben gezien en ondervonden. Ontvang de hartelijke groeten van ons allemaal, we maken het allemaal best,                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                           . Jac.Bijlsma “